به حول و قوه ی الهی، بعد از ماه مبارک رمضان، دوره ی پنجم طرح سمات آغاز خواهد شد. برای اطلاعات تکمیلی به سایت مؤسسه ی کوثر نور علوی مراجعه کنید.
بعداً نوشت: ثبت نام تمدید و بصورت هفتگی شده است. یعنی می توانید هر هفته برای کلاس همان هفته ثبت نام کنید.
پ.ن: جان عمه ها و خاله ها و دایی ها و عمو هایتان، برای بنده در این روز آخر ماه مبارک دعا کنید...
یا علی
با سلام.
این دوره از کلاس اخلاق، که برای بنده مثل سایر کلاس های استادم بسیار پربرکت بود، در سال 92 شروع شد و در سال 93 تمام شد.
از جلسه ی سوم به بعد من سعی کردم هر جلسه را همان روز یا فردایش خلاصه کنم و در وبلاگ سابقم بگذارم. الآن هم که به این وبلاگم منتقل کردم.
البته بعضی جلسات یا نبودم یا دیر رسیدم. بنابراین باید در فرصتی مناسب جلسه ی اول و یازدهم و نوزدهم را اضافه کنم و جلسه ی دوم را تکمیل، ان شاءالله.
الآن در شوک ام!
رفتم دیدم وبلاگ قبلیم توی بلاگفا که 9 سال بود داشتم توش می نوشتم حذف شده... نه که بگه نمایش داده نمیشه! نه! حذف شده بالکل!
نمیدونم تقصیر بلاگفاست یا اینکه هک شده...
فقط دارم به این فکر می کنم که چقدر راحت و زود به فنا رفت همه ی لحظاتی که قلم زدم... از جوک و مسخره بازی و روزنوشت ها و عبرت های روزمره و شعر و... گرفته تا مطالب عمیق تر و بخصوص خلاصه ی کلاس های اخلاق استادم که خیلی برام مهم بودن...
و به این فکر می کنم که تمام اون لحظات به فنا رفتن، بجز لحظاتی که بخاطر خدا بود... اگر وجود داشته باشن...
بیشتر از همه ناراحت خلاصه های کلاس اخلاق هستم که فقط 12 جلسه از اون ها رو به برکت بک آپی که در بهمن 92 گرفته ام دارم...
بعداً نوشت: به لطف فاطمه که کمکم کرد لینک آرشیو اجنبی ها رو پیدا کنم، تونستم به آرشیو خوبی از وبلاگ سابقم دسترسی پیدا کنم.
خانم های عزیز!
خب چرا شاکی می شید که شوهرتون یادش می ره روز تولدتون رو،
یا یادش می ره کادو و گل بگیره؟
من امروز، دیدم کسی از خانواده به من کادوی تولد و گل نداد،
گفتم دارم می رم خونه، خودم واسه خودم گل بخرم.
سر خیابون اینو به خودم گفتم و سر کوچه هم گل فروشی بود.
اما می دونید چی شد؟!
یادم رفت واسه خودم گل بخرم!!!
الآن سؤالی دارم:
باید از خودم به کی شکایت کنم دقیقا؟!
امروز فاطمه و هاله اومده بودن خونه ی من، برای تولدم که شنبه است.
برام کادو آوردن. کادوهایی که دوستشون داشتم و خوشحالم کرد...
یه گلدون دوست داشتنی با یه جعبه ی موسیقی لاو استوری. دسته اش رو که می چرخونی اون استوانه ی خاردار می چرخه و با جابجا کردن تیغه ها آهنگ می زنه. چیزی که می تونه یه همدم خوب باشه برای وقت های تنهایی...
دوستش دارم...
بعداً نوشت: وقتی دوستام اینجا بودن، جوجوی ارشد سری سوم بچه های فنچول و فینگیل، از لونه نزول اجلال فرمود و ما رو ذوق زده کرد. این جوجو فوق العاده شبیه مادرشه. اونقدر که اگر دوتایی برن با هم بیرون خرید، احتمالا فروشنده می پرسه "ببخشید!
شما دو قلو اید؟!" 
به همین دلیل اسمش شده فینگیلک!
این روز ها خیلی خوب می فهمم چرا اسلام از تنها بودن و تنها ماندن منع کرده...خوووووب...
یعنی شیرفهم شده ام اساسی...
منِ بمب انرژی، شده ام یک دختر خوابالوی بی حوصله.
شما هم اگر در اثر تنهایی، از دیدن یک برنامه ی جدید در لیست برنامه های قابل ارتقاء گوشی تان خوشحال می شدید، شیر فهم می شدید،اساسی...
برایم دعا کنید...دعا...دعا...دعا...
