داشتم قرآن می خوندم(تف به ریاء!) رسیدم به یه آیه که کلی ذوق کردم با خوندنش. آیه خطاب به مرد هاست در رابطه با زنانشون:
...وَ عاشِروهُنَّ بالمعروف
فإن کرهتموهُنَّ
فَعسی أن تَکرهوا شیئاً
و
یَجعلَ اللهُ فیه خیراً کثیراً!
و با آن ها به نیکی معاشرت کنید.
پس اگر از آن ها کراهت داشتید،
پس چه بسا که از چیزی خوشتان نمی آید
در حالی که
خداوند در آن چیز خیر کثیر قرار می دهد!
(19 نساء)
ذوق نداشت این لطافت؟! 
مگر نه این است که کریم را به انعطافش می شناسند؟....کریم نامنعطف دیده ای؟؟...من هم ندیده ام...و مگر نه این است که بین همه رخدادهای عالم یک علتی و معلولی نقش دارند؟...تا بحال فکرش را کرده ای که این علت و معلول میتوانند "زوج کریم" باشند؟... خدای تو کریم است و تمام عالم را بر اساس زوجیت علت و معلول بنا کرده است... و او به واسطه کرامت بی انتهایش میداند که چطور زوجیت را کریمانه بنا کند...زوجیتی همراه با انعطاف... دقت کن... در تمام پدیده های خلقت... در طلوع و غروب خورشید...در روییدن گیاه...در تولید فرزند...در افتادن قطره ای بر روی برگی سبز... حتی در نزول عذاب...دقت کن....انعطاف را میبینی؟؟.... بیا خودمان را عادت دهیم به اینکه هرجا خدا لیاقت علت شدن برای معلولی را نصیبمان کرد، زوجیت کریمانه را زیر پا نگذاریم.
پ ن : أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ کَمْ أَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ-* سوره شعرا آیه ۷
