من برگشتم، های های!

سلاااااامممم

خواستم مژده بدم که من برگشتم! میدونم خیلیییی چشم انتظار بودید که یه روزی برگردم

الان با یه عالمه حال خوب برگشتم... خیلی خوبم الحمدلله و خیلی خدا رو شاکرم که خیلی اتفاقایی که دوست داشتم بیفته نیفتاده...

عرفت الله بفسخ العزائم... شکر... شکر... یه عالمه شکر...

واقعیت می خواستم خیلی از پست های حال بد قدیمی م رو پاک کنم، ولی گفتم باشه بهتره، یادم نمیره خدای قربونش برم (تو مایه های جل جلاله و روحی فداه و اینا) چطور برام ربوبیت کرده این مدت...

راستش میدونم خیلی از قدیمی ها که با هم در مراوده وبلاگی بودیم نیستن... خیلی ها رو که الانم هستن شاید خوب یادم نباشه... حتی یکم یادم رفته وبلاگ نویسی چیجوریا بود... ولی میدونم خیلی عمیق تر از اینستاگرامیه که این روزا شده پناه رسانه ای اکثرمون...

البته اینستای جذاب لعنتی هم فعالم... اما حس کردم اینجا برای نوشتن و تخلیه ذهن خیلی بهتره... احتمالا زیاد ننویسم و نخونم و شاید یه سری نوشته هام رو در صفحه جداگانه خصوصی بذارم... ولی علی ای حال هر از چندی ان شاءلله مزاحم میشم...

این مقدمه رو داشته باشید تا ببینم چی پیش میاد...

راستی اگه میخواید صفحه درباره من رو مجدد مطالعه کنید. به روز شده... چون خیلی فرق کردم نسبت به سه چهارسال پیش... یه ورم سرخ شد، با کف گیر برم گردوندن اونورم هم سرخ بشه!

+ سال نوی شمام مبارک.

++ امسال جذابترین، و شاید سختترین، سال عمرم خواهد بود ان شاءلله.

+++ شاعر میفرماد: ما زنده به آنیم که آرام نگیریم!

++++ وی افزود: موجیم که آسودگی ما عدم ماست!

+++++ وارد فاز اصلی زندگیم شدم ان شاءلله، نبرد نهایی!

++++++ جنگ جنگ تا پیروزی (تا آخرین قطره خون فی الواقع)

+++++++بسه دیگه اومدیم و من بخوام تا صبح + اضافه کنم، شماها کار و زندگی ندارید؟! برید خونه هاتون تا توپتونو پاره نکردم... بدوید! دهع!